Dit zijn de ramen van de 'kapel' in de woongroep waarin ik woon. Onze woongroep heeft een open christelijke identiteit. De kapel is een ruimte voor vieringen bovenin het gebouw. De ramen zijn ontworpen en gemaakt door Paul Koning. Alle vensters zijn geïnspireerd door de verschillen tussen licht en donker, eenheid en verscheidenheid en visioen en werkelijkheid. De glas-in-loodramen verbeelden de weg van de mens. Het begint allemaal met het beginmysterie: wat was er toen wij er nog niet waren? Vanuit het witte licht helemaal bovenin ontstaat de schepping, vanuit de eenheid van kleuren. Daarna spat het witte licht uiteen. Een grote verscheidenheid aan kleuren en vormen klatert neer. God schiep de zon en de maan, licht en donker, en de man en de vrouw. Je ziet ze afgebeeld aan het eind van de stroom van kleuren. Verder is op veel plekken de hand van God te zien. In het volgende venster is een soort baarmoeder te zien, met een navelstreng. De baarmoeder staat voor het paradijs, lichtgroen. Om de mens heen is het nog donker. Maar ieder mens moet het paradijs verlaten. Bij de poort staat een engel met een vlammend zwaard. De navelstreng wordt doorgesneden. Ieder mens gaat zijn eigen wereld scheppen en de wereld in cultuur brengen. Er wordt aan een stad of gemeenschap gebouwd, met open deuren. Je ziet dat de stad gespiegeld is aan een stad in de hemel, Jeruzalem. Het laatste venster, links, stelt een mens voor gevangen in zijn eenzaamheid. Het licht bestaat niet zonder het donker. Dit is nog niet het einde van het verhaal, maar voor hier lijkt het me wel genoeg ;). Ik ben in ieder geval super blij dat ik in deze woongroep woon, en ik vind de glas-in-loodramen prachtig. Niet alleen de kleuren en de ramen op zich, maar vooral de symboliek erachter.
